deep down in your love lake where the sweet fish come and go…

paano nga kaya kung wala ka?kung hindi ka nakilala at hindi nasagi ang buhay ko ‘ni minsan?ako kaya’y ako pa rin?makikisabay sa mumunting alon na hindi tiyak kung pahuhupain ng mga pinong buhangin o dudurugin ng mga batuhan ng buhay…

sa hindi bibihirang pagkakataon,sa dalampasigan ng aking lumbay at kawalang katiyakan kung makikita pang muli ang lalim ng dagat ng pag-ibig,lagi pa ring dumarating ang sinag ng bituin mong nagbibigay sa akin nang isa pang pag-asa at pagkakataon.pinapagpag ang dumi ng aking nakaraan at mga alalahanin,masuyong hinahaplos ang aking kakayahang magtiwalang muli at bumubulong nang mga pangako na laging mananatili ang kislap at kulay sa anumang bituin na hindi sumusuko.

minsan tuloy,gusto ko nang maniwala na sa pagitan ng napakagandang langit at kapayapaan ng dagat…maaari ring mabulag ang napakagandang northstar na gaya mo sa mumunting kislap ng pagsuyo na galing sa starfish na gaya ko…