nanatak na luha ay sukat ng iyong buhay
sumpa itong kaakibat ng panata mo’t saysay
ang tumindig sa karimlang pilit sinusuway
tangan ang liwanag sa iyong pagbabantay
sa kabi-kabila man na pag-ihip ng hangin
ang ningas mo’y susubukin at pilit susupilin
kumurap man at umandap ka sa aking paningin
banal ka ngang higit sa banal mong layunin
lantay na hangad mong sa landas ay tumanglaw
nang walang manlalakbay sa dilim ay maligaw
kahit pa nga pangangamba ang tuwinang kaulayaw
sa init ng layunin mo’y dagli ding nalulusaw
sa pagkaupos mo’y umiikli rin ang haba ng gabi
datapwa’t sariling luha lamang ang iyong katabi
binibilin mo lagi sa akin na may pagmamalaki
mabubuhay ka sa bawat kandilang magsisindi
(para kay lian : kaibigan, guro at inspirasyon sa panulat)
(tulang tugon sa hamon ni iyah)
oh, my doodles! 